Waarschijnlijk zit het hem niet in het verschil in formaat van de apparaten, maar in het dagelijkse gebruik van de kruimeldief: snel de broodkruimels onder tafel verwijderen zonder steeds dat gevaarte uit de kast te moeten sleuren. De stofzuiger blijft bewaard voor de grotere projecten (ongeacht de samenstelling – stof, kruimels, … – daarvan).
En het ‘dief’ in ‘kruimeldief’? Met een beetje fantasie lijkt het apparaatje daar ook wel wat op, zo’n vliegensvlugge kruimelsnoeperd. Een keertje met je ogen knipperen en het pasgevallen vuil is weg. Het enige onlogische aan de benaming is dat je voor de verandering eens blij bent dat er iets weggegapt wordt.
De Engelse variant is overigens een stuk filosofischer: vacuum cleaner. ‘Vacuum’ betekent ‘zonder lucht’, wat eigenlijk precies is wat een stofzuiger doet: lucht (en daarmee vuil) opzuigen en zo verwijderen. Het Frans en Duits blijven meer in de buurt van het Nederlands met respectievelijk aspirateur (‘zuiger’) en Staubzuiger.
Goed, genoeg uitgeplozen voor vandaag. Iemand nog suggesties voor een volgende huishoudelijke taalles?