Met het CCC-model kan worden nagegaan wat er goed en fout is aan een tekst. Maar het model werkt niet met concrete tekstkenmerken zoals, 'geen conclusies' of 'foute nummering van voorbeelden' of 'te lange zinnen' of 'overmatig gebruik van de lijdende vorm'. Hoe werkt het CCC-model dan in de praktijk? Het antwoord op deze vraag kan het beste gegeven worden door enkele teksten te analyseren.

 

De analyses volgen de vijf niveaus uit het CCC-model: tekstsoort, inhoud, opbouw, formuleren en presentatie. De niveaus in deze volgorde geven de relatieve belangrijkheid aan voor het bepalen van de tekstkwaliteit. Als de verkeerde tekstsoort is gekozen (ijkpunt 1) dan heeft een analyse volgens de ander ijkpunten nauwelijks zin. En een fout in de samenhang (ijkpunt 7) heeft meer invloed dan een foute komma (ijkpunt 15). De aangegeven volgorde voorkomt dat men in eerste instantie te veel aandacht besteedt aan detailkwesties die direct opvallen: een spellingfout, een fout woord, enz. Door alle niveaus in de beoordeling te betrekken, voorkomt u dat u aan belangrijkere tekortkomingen niet meer toekomt.

 

Horen bij het maken van een tekstanalyse alleen de punten uit het CCC-model?

Nee, een tekst kan op meer punten beoordeeld worden dan alleen op de punten die in het CCC-model staan. De creativiteit van de schrijver speelt bijvoorbeeld ook een rol. De kwaliteit van een tekst wordt immers mede bepaald door opmerkelijke keuzes van de schrijver op de verschillende niveaus. In de meeste gevallen heeft men echter bij de analyse van teksten voldoende aan het C3-model.