Dubbele aanhalingstekens worden gebruikt bij een citaat: "Dit begrijp ik", zei hij. Enkele aanhalingstekens worden gebruikt bij woorden met een speciale status, zelfgemaakte woorden en woorden in de zogenaamd-functie: Het woord 'tafel' heeft vijf letters. Voor het aanhalingsteken-sluiten wordt ook de term 'afhalingsteken' gebruikt.

Het woord waarmee de schrijver de lezers aanspreekt. U kunt worden aangesproken met je.

Vorm van het werkwoord, naast de gewone (aantonende) wijs en de gebiedende wijs. Deze vorm wordt gebruikt om een wens of aansporing uit te drukken: Lang leve het bruidspaar. Het heeft in het enkelvoud de vorm van het hele werkwoord min -n, en in het meervoud de vorm van het hele werkwoord: Mogen deze problemen snel verdwijnen.

Een voornaamwoord waarmee je iets kunt aanwijzen of naar iets kunt verwijzen. De bekendste zijn: dit, dat, deze, die, zo'n, zoiets en zulke.

Algemeen Beschaafd Nederlands. Vaak wordt gezegd dat ABN het taalgebruik is waaraan je niet kunt horen waar iemand vandaan komt. Maar ook een beschaafde Limburger spreekt ABN. De term Standaardnederlands is gebruikelijker dan Algemeen Beschaafd Nederlands.

Een streepje op de letter e dat aangeeft dat de letter moet worden gelezen als ee: café, paté. Het streepje loopt van linksonder naar rechtsboven.

Een 'dakje' op de e en de i (na de a) dat aangeeft dat de letter(combinatie) moet worden gelezen als ai in militair: enquête.

Een streepje op de letter e dat aangeeft dat de letter gelezen moet worden als de e in blèren: scène. Het streepje loopt van linksboven naar rechtsonder.

Het teken ´, ` of ^ in woorden van buitenlandse herkomst: paté, scène, enquête.

Vierde naamval.