De nadruk die een woord(deel) krijgt bij het uitspreken ervan. Ik denk dat de bui óverdrijft. Hij is altijd aan het overdríjven. In tekstverwerker ligt de hoofdklemtoon op tekst en een bijklemtoon op wer.

Het teken ´ op letters, dat gebruikt wordt om aan te geven waar de klemtoon valt: vóórkomen – voorkómen.

Het naast elkaar staan van twee klinkerletters die ten onrechte samen als één klank kunnen worden gelezen: geëist (ee), coöperatie (oo), na-apen (aa), macro-economie (oe).

De vijf letters a, e, i, o en u (en soms ook de y). De naam voor de Californische reuzenpijnboom bevat de vijf klinkerletters: sequioa.

Het –teken. Het koppelt twee woorden of woorddelen aan elkaar: Noord-Nederlands, minister-president.

Een werkwoord dat een eigenschap koppelt aan een onderwerp: Marie is ziek. De koppelwerkwoorden zijn: zijn, worden, blijven, blijken, lijken, schijnen, heten, dunken en vóórkomen. Zie ook naamwoordelijk gezegde.

Een woord dat met zijn betekenis is ontleend aan een andere taal, bijvoorbeeld sauna uit het Fins of hangmat uit het Spaans (een verbastering van hamaca).

Het eerste woord van een artikel of de 'ingang' in een naslagwerk (een woordenboek of een encyclopedie).

De lettergreep of syllabe is de reeks letters van een woord die in één keer kan worden uitgesproken. Eigenlijk de 'greep' aan klanken die in één beweging van het spraakorgaan kan worden geproduceerd: woord - deel, let - ter - greep.

Een woord dat verwijst naar de vorm van een letter: H-profiel, S-bocht.