Een woord dat hetzelfde klinkt als een ander woord, maar verschilt in betekenis en spelling: wij en wei, hart en hard.

Een woord dat op dezelfde manier gespeld wordt als een ander woord, maar waarbij de betekenis verschilt afhankelijk van de uitspraak: vóórkomen en voorkómen of regént en régent.

Een woord dat twee verschillende betekenissen kan hebben, afhankelijk van de context. Toen moeder aan de was was, kwam er een bij bij en kwamen er ook vliegen vliegen.

Het werkwoord in de zin dat de kern van het gezegde vormt: Dit wordt overlegd. Ga toch fietsen. Ik heb zitten slapen. Elke zin bevat slechts één hoofdwerkwoord. Een hoofdwerkwoord kan vergezeld gaan van een hulpwerkwoord.

Een afgeronde mededeling of gedachte-inhoud. Het is een zelfstandige zin; een hoofdzin kan zonder bijzin voorkomen.

Een werkwoord dat voorkomt met een voltooid deelwoord of met de volledige vorm van een werkwoord. Wij hebben gegeten. Zij zijn gekomen. Ik zal vertrekken. Jij moet terugbellen. Hulpwerkwoorden zijn minder belangrijk voor de betekenis van een zin dan hoofdwerkwoorden.

Een onterechte 'verbetering' van een vermeende taalfout. Hypercorrectie ontstaat uit angst om juist die fout te maken of uit onzekerheid. Een voorbeeld. Omdat men geleerd heeft groter dan te schrijven in plaats van groter als, schrijft men ook: Hij is even groot dan jij. (Het moet zijn als.)

Een hyperoniem – het tegenovergestelde van een hyponiem – is een woord dat een deel van de betekenis van andere, meer specifieke woorden omvat. Een dier is een hyperoniem van kat, hond en vogel.

Een hyponiem – het tegenovergestelde van een hyperoniem – is een woord waarvan een deel van de betekenis valt onder een algemener woord: een stoel is een hyponiem van meubels, een tulp is een hyponiem van bloem.

Gebiedende wijs.