Lijdend voorwerp.

Een directe rede is een letterlijke weergave van iemands woorden. Een citaat staat in de directe rede.

Een spellingvariant van eenzelfde woord, bijvoorbeeld aambeeld en aanbeeld, weed en wiet. Er is geen verschil in betekenis.

De nominatief, of eerste naamval, is de naamval die gebruikt wordt om het onderwerp van de zin aan te duiden.

Ik (enkelvoud) of wij (meervoud).

Een unieke verwijzing naar een persoon, zaak of groep. Piet, Nederlanders, de Statendam.

Het weglaten van een of meer woorden uit de zin. De ontbrekende woorden zijn in te vullen op basis van de context. Soms wordt de stijl iets krachtiger wanneer een schrijver woorden weglaat die de lezer er gemakkelijk zelf bij kan denken. Achter elke zin hoort een punt (te staan). Dit moet scherper geformuleerd (worden).

De studie van de herkomst en ontwikkeling van woorden, en hun relatie met woorden in verwante talen.

Een verzachtende omschrijving voor iets dat we liever niet direct bij de naam noemen: inslapen voor doodgaan, ombuigen voor bezuinigen. Letterlijk betekent het 'mooizegging'.

Een woord dat weinig inhoudelijke betekenis heeft, dit in tegenstelling tot een inhoudswoord. Vaak geven functiewoorden de structuur van een zin aan. In het Nederlands behoren functiewoorden tot de volgende woordklassen: lidwoorden, voegwoorden, voornaamwoorden en voorzetsels. Ook telwoorden zijn functiewoorden. De woorden uit deze woordklassen zijn (in principe) opsombaar. Dit is een zin met vier functiewoorden.